Αυτές τις μέρες ο πατέρας του Γιακουμάκη λέει πάλι τα σωστά: «Το κεφάλι μου είναι σκυφτό από πόνο, όχι από ντροπή». Πόσο σοφά μιλάει αυτός ο άνθρωπος μέσα στον πόνο του; «Κάποιοι έβγαλαν πανεπιστήμιο για να παραποιούν τις λέξεις. Εγώ ξέρω ότι οι λέξεις έχουν μία έννοια», είπε για όλους αυτούς που προσπαθούν, ακόμη και σήμερα, να μπουρδουκλώσουν την υπόθεση. Τα διδάγματα αυτής της ιστορίας γίνονται πρώτη ύλη για την απάντηση του Σταύρου Θεοδωράκη σε ένα 16 χρόνο που φοβάται και αυτός τις συμμορίες της περιοχής του.
Έφηβοι κυνηγούν εφήβους. Η τρομοκρατία της αθωότητας. Μια σκιά που συνεχώς μεγαλώνει. Πριν λίγες μέρες είχαμε την επίθεση ανηλίκων σε άλλους ανήλικους στον σταθμό του ΗΣΑΠ στο Νέο Ηράκλειο. Και μόλις δυο μέρες πριν, στην Καισαριανή, 15 έφηβοι με μάσκες και ρόπαλα χτύπησαν 4 άλλους ανήλικους. Ο Σταύρος Θεοδωράκης με αφορμή ένα μήνυμα που έλαβε στο Instagram απαντά σε ένα πιτσιρικά που θέλει να συνεχίσει να είναι στο σπίτι παρότι τελείωσε η καραντίνα. Και του διηγείται μια ιστορία από τα παιδικά του χρόνια: «Όταν ήμουν μικρός, πιο μικρός από εσένα, όλα τα σπίτια, τουλάχιστον στην δική μου γειτονιά, είχαν και ένα κλουβί με πουλιά. Καναρίνια, αηδόνια, καρδερίνες μέχρι και κοτσύφια. Μια μέρα που ήταν Άνοιξη, την είδα αλλιώς. Και άνοιξα την πόρτα του κλουβιού για να ξεχυθεί η καρδερίνα στους ουρανούς. Αυτή όμως καθόταν εκεί και με κοιτούσε. Θα σκεφτόταν μάλλον «ασφάλεια ή ελευθερία»;». Όσον αφορά το φόβο του για τις συμμορίες τον καλεί να σπάσει την συνωμοσία της σιωπής. Να το πει στους γονείς του, στους καθηγητές του και αν χρειαστεί στην αστυνομία. Να κάνει τους ψευτοπαλικαράδες να ντρέπονται και να φοβούνται. Κάτι που έπρεπε να κάνει και ο Γιακουμάκης γι' αυτούς που τον τρομοκρατούσαν.