Ένας ψυχίατρος στο Δρομοκαΐτειο είχε πείσει τους 22 ασθενείς του, να μην εμβολιαστούν. Και μπορεί με την κινητοποίηση άλλων ψυχιάτρων, οι ασθενείς του να μεταπείστηκαν και τελικά να εμβολιάστηκαν, αλλά το ερώτημα παραμένει: Έχει δικαίωμα ένας άνθρωπος που δουλεύει σε νοσοκομείο, γιατρός, νοσοκόμος, τραπεζοκόμος, τραυματιοφορέας, καθαριστής, έχει δικαίωμα να είναι αντίθετος με τους εμβολιασμούς;
Είμαστε τέταρτοι από το τέλος στον εμβολιασμό των υγειονομικών στην Ευρώπη. Έχει εμβολιαστεί το 82% των γιατρών και το 63% των νοσηλευτών. Οι περισσότεροι νοσοκομειακοί, που αποφεύγουν να κάνουν το εμβόλιο δεν είναι ψεκασμένοι, είναι άλλης κατηγορίας. Είναι αυτοί που σκέφτονται «ας το κάνουν όλοι οι άλλοι το εμβόλιο και αν δεν υπάρξουν παρενέργειες, σε λίγους μήνες, αν χρειαστεί, τότε θα το κάνω και εγώ». Είναι σαν και αυτούς τους συνέλληνες που λένε: «Για να έχουμε έσοδα, όλοι πρέπει να πληρώνουν τους φόρους τους, αλλά εγώ μπορώ να φοροδιαφεύγω». Ή «για να είναι οι θάλασσες μας καθαρές κανείς δεν πρέπει να αφήνει πίσω του σκουπίδια, αλλά εγώ μπορώ να θάβω το κυπελλάκι του καφέ, στην άμμο». Η γνωστή φιλοσοφία του «ωχαδελφισμού». Ο Σταύρος Θεοδωράκης στο cast του ζητά να γίνει υποχρεωτικός ο εμβολιασμό για τους υγειονομικούς όπως έγινε και για τους άντρες των ΕΜΑΚ. Άλλωστε το ερώτημα, «το κράτος έχει δικαίωμα να μας επιβάλει τέτοιους ‘’καταναγκασμούς’’», απαντήθηκε τότε που αποφασίστηκε ότι είναι υποχρεωτικό το κράνος στους μοτοσικλετιστές και δεν είναι δικαίωμα του καθενός να σπάει το κεφάλι του στην άσφαλτο.