Οι ναζιστές ΔΕΝ έπεσαν με αλεξίπτωτο στα Πετράλωνα -και σκότωσαν τον Σαχζάτ- και μετά, με αλεξίπτωτο ξανά, στο Κερατσίνι – και σκότωσαν τον Φύσσα. Υπήρχαν και δρούσαν πολύ πριν. Οι «Πρωταγωνιστές» έχουν καταγράψει την δράση των Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής, το 2009, όταν επιτέθηκαν στους μετανάστες που είχαν καταλάβει το παλιό Εφετείο στην Σωκράτους. Τότε που πολλοί έλεγαν «να ξεβρωμίσει η Αθήνα» και δικαιολογούσαν την δράση των «αγανακτισμένων πολιτών» με τα μαύρα. Ο Σταύρος Θεοδωράκης «γυρνάει» στα χρόνια που τα πρωτοπαλίκαρα της Χρυσής Αυγής έδιναν συνεντεύξεις lifestyle και εύχεται το σημερινό κύμα αντιφασισμού να παράγει και αληθινά αντισώματα στον φασισμό και να μην είναι απλά μια μόδα.
Τις τελευταίες ώρες, αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς κάποια δημοσιεύματα και κάποιες αναρτήσεις, θα πιστέψει ότι ο τράχηλος του Έλληνα φασίστα δεν υπομένει. Και από κοντά πολιτικοί που δεν σταματούν να μιλούν για την αντιφασιστική τους δράση και δημοσιογράφοι που συναγωνίζονται ποιος ήταν πιο σκληρός με την Χρυσή Αυγή στα χρόνια της παντοδυναμίας της. Ήταν όμως πράγματι έτσι, αναρωτιέται ο Σταύρος Θεοδωράκης; Ή υπήρξε μια ανοχή στην Χρυσή Αυγή την οποία άλλωστε 9 μήνες μετά την δολοφονία του Φύσσα την ψήφισε μισό εκατομμύριο άνθρωποι. Και τι θα αφήσει πίσω του ο τρέντι αντιφασισμός των ημερών; Θα υποχωρήσουν τουλάχιστον οι μικρές καθημερινές εκφράσεις φασισμού που ανεχόμαστε και μερικές φορές κάποιοι από εμάς, αναπαράγουν;